Woensdag 5 augustus staat etappe 7 op het programma. De temperatuur is in de ochtend 23 graden, maar loopt op tot dik 27 graden in de middag. We staan in Nederland voor een hittegolf de komende week. Dus we kunnen nog net op tijd deze etappe wandelen. Een etappe met hoogtepunten.
We vorderen langzaam m.b.t. het Trekvogelpad. Vandaag verlaten we het gebied van de Veenwijden & Droogmakerijen en eindigen in het Gooi. Ook passeren we de provinciegrens van Noord-Holland en Utrecht. Een teken dat we verder Nederland in wandelen.
Andere hoogtepunten zijn de mensen en de dingen die we ontmoeten op deze etappe. Zie zo ook de eerste foto van deze blog van de rode boot of is het toch een auto? In deze blog meer van deze bijzondere ontmoetingen.
Tenslotte brengt de etappe ook nog hoogtepunten in de vorm van pittoreske plekjes. Deze etappe bestaat voor ons uit twee delen. In het eerste deel wandelen wij vanuit Amsterdam Gaasperplas naar Weesp. In het tweede deel van de etappe wandelen wij van Weesp naar Naarden.
We vertrekken bij de Gaasperplas. De Gaasperplas is geen natuurlijk meer. Het is in de jaren zestig en zeventig ontstaan doordat zand gewonnen moest worden voor de aanleg van de woonwijk Bijlmer.
Het is een groot plas met speel- en ligweiden. Veel dagrecreatie is mogelijk op dit mooie meer. Wij wandelen kort om een deel van het meer heen.
Na het verlaten van de Gaasperplas wandeen we door de Gaasperzoom. Een prachtig natuurgebied dat grenst aan Gaasperdam. Er lopen koeien los, soms is het duinachtig gebied, veel wilgen en eiken. Vervolgens steken wij de grens over naar de provincie Utrecht en wandelen wij langs de Gein. De Gein is de rivier waar Piet Mondriaan schilderde. We wandelen naar Driemond. Een klein dorpje waar de rivieren Gein, Gaasp en het Smal Weesp samen komen. Genoeg mooie plekjes op dit deel van de route.
Na het verlaten van Driemond steken we (wederom) het Amsterdam-Rijn kanaal over. We naderen Weesp. Een prachtig dorpje met grachtjes, geveltjes en molentjes. Een hoogtepunt van deze etappe. Het is er heerlijk. Veel mogelijkheden om te drinken en te eten. Wij nemen een lekkere lunch voordat wij aan het tweede deel van deze etappe starten.
We wandelen Weesp in.......een prachtig gezicht en een mooi welkom.
Het bruggeld wordt geïnt. En een fietsje (met schelpen) wordt uit het water gevist. En wel een heel bijzondere boot op het water in Weesp.
Na de lunch wandelen we verder. Het tweede deel van de etappe. Eerst een stukje langs de vecht met hele mooie woonboten. Dan langs het Torenfort Ossenmarkt. Dit fort maakte onderdeel uit van de Hollandse Waterlinie. Zie ook etappe 03. We wandelen een 4 KM's door de polder met inmiddels een brandende zon op ons hoofd. In de verte de witte spoorbrug: De Zandhazenbrug. Deze spoorbrug hebben we meerdere malen gepasseerd op weg naar weer een etappe van het Trekvogelpad.
We naderen nu het Naardemeer en Naarden. We wandelen in de Gooi.
Het Nardermeer is een natuurlijk meer. Een leuk feitje: In 1900 wilde de gemeente Amsterdam het Naardermeer in polderen om er een vuistortplaats van te maken. De heren Thijsse en Heimans waren fel tegen dit plan. Zij richtten in 1905 Natuurmonumenten op om het meer aan te kunnen kopen.
Het is een mooi meer, maar weinig uitkijkpunten op het water. Een mooie auto passeert ons. Op het moment dat het erg warm is, wij moe zijn en dorst hebben, zien we een bord met 'koffie & Thee'. Dat willen wij wel graag. We ontmoeten de eigenaar en haar zus. De eigenaar is 95 jaar en haar zus 84 jaar. Maar ze zien er een stuk jonger uit, en doen nog alles zelf. Behalve het huis verven. De eigenaar geeft aan dat ze het huis laat verven zodat ze er weer 10 jaar tegen kan! Ze woont er al meer dan 70 jaar. In het begin zonder stroom, water en gas. Maar prachtig gelegen aan het water. Een roodborstje is bij hun op bezoek en is vooral niet bang. Wat een rust moment.
Een bijzonder moment! Helaas geen foto gemaakt van de dames.
Naschrift:
Het was een bijzondere tocht met bijzondere momenten. Ik baalde dat ik de authentieke (rode) auto niet beter op de foto had vast gelegd. De auto kwam recht op ons af. Ik had kunnen vragen om te stoppen en er dan een foto van te maken. In ieder geval, ik heb er een foto van. Waar ik het meest van baalde, was dat ik geen foto had gemaakt had van de dames. Het liet mij niet los. Nog dezelfde dag poste iemand op Facebook dat ze Mevrouw Mostert bij de machine had bezocht. Dat was HET aanknopingspunt. Ik zoeken op Google. Inderdaad: Wij hadden gesproken met mevrouw Mostert. Er ging een wereld voor mij open: artikelen in de krant, radio interview en nog veel meer. En allemaal hetzelfde verhaald, de vergelijking met vroeger.
https://www.trouw.nl/nieuws/vroeger-had-ik-niks-nu-alles~bae1e797/
En nog een paar foto's van het internet gejat, voor mij een mooie herinnering.
Reactie plaatsen
Reacties