Op Zaterdag 17 juni wandelen we door het landschap van Keri. Dit is aan de Zuidwestkust van Zakynthos. Je zou kunnen zeggen dat dit deel van Griekenland op een plateau ligt. Vanaf het plateau wandel je langs de kliffen.

We starten bij Limni Keri. Limni Keri is het strand van Keri, dat 5 kilometer ten oosten van Keri ligt. Het ligt in een klein baaitje, binnen de grotere baai van Laganas (zie #1). Limni, dat in het Grieks “meer” betekent, heeft deze naam gekregen omdat hier in de oudheid een meer was dat tegenwoordig helemaal droog is.  Wjj parkeren onze auto in Limni Keri en wandelen langs het kiezelstrand. Het is een klein dorpje met ongeveerd 150 inwoners. Links is het kiezelstrand en rechts staan taverna’s en restaurants.

De start begint met een forse klim waarin we een aardig hoogteverschil moeten overbruggen en waar geen eind aan lijkt te komen. Dit blijkt nog een heling te zijn van de berg Skopos. Gelukkig hebben we wat water bij ons, dat we ook nodig hebben als we uitgeklommen zijn. 

Limni Keri: De haven, het kiezelstrand en de taverne's.

De weg van Limni Keri naar Keri gaat door en langs een groene omgeving. Dan weer wat bos, dan uitzichten op een berg, Veel bloeiende bloemen. Uiteraard olijfbomen. Soms asfaltweg, maar vaak steenslagwegen. Weinig mensen in dit deel van Zakynthos. Het is niet erg toeristisch op dit pad. We komen wel enkele wandelaars tegen. Maar het is een mooie wandeling door de 'bergen'.

Dan zien we Keri in de verte liggen. Dit is een typisch Grieks dorp, met een mooie kerk en een gezellig dorpsplein met diverse taverna's. Leuke steegjes. Het toerisme speelt een kleine rol in dit dorpje.

Even lekker een kopje ijskoffie gedronken en bijgekomen van het eerste deel van de etappe. Als we opstaan, komen we in gesprek met twee dames. Ze zijn wat zoekende (hebben een kaart ipv GPX-track), wandelen (bijna) dezelfde route dan wij, en gaan op ons plekje zitten als wij vertrekken. Door dit gesprek, vergeten we af te rekenen. Geschreeuw en geroep.......oeps snel even terug om te betalen.

De kerk van Heilige Moeder Keriotissa (1745) met haar mooie klokkentoren

Dan wandelen we nar de rand van de kliffen. Hier hebben we een prachtig zicht op de Keri-grotten. Maar eerst wel even afrekenen. Het punt waar je prachtig zicht hebt op de kiffen staat een kiosk. Bij deze kiosk kun je naar binnen, naar de rand van de kliffen. Maar een consumptie is dan verplicht. Gelukkig zijn de kosten hier nog van voor de inflatie in Nederland. 

We krijgen dan een prachtig zicht op de kliffen en de Keri-grotten. Geniet ervan zou ik zeggen!!!!

Hierna volgt direct weer een hoogtepunt: de prachtige Mizithres-rotsen.  Mizithtres (Myzithres) zijn twee conische eilandjes  Ze danken hun naam aan de vorm van de traditioneel Griekse Mizithra kaas. Deze rotsen worden Klein en Groot Mizithra genoemd en bij elkaar in meervoud dus Mizithres.

Het uitzicht op de twee Myzithres eilandjes bij Zakynthos vanaf de hoge krijtrotsen is schitterend. Zeker vanaf Keri "Lighthouse" Restaurant. Dit restaurant ging 13:00 uur open. we kwamen 12:50 aangelopen. Een hele rij met mensen die naar het restaurant wilde voor het prachtige uitzicht.

Het restaurant is van Stamatis. Hij kwam in 1985 op zijn motor voor het eerst op het Ionische eiland. Na zijn tweede bezoek een jaar later kwam hij wandelend uit op het plekje waar nu zijn huis en taverne ("Lighthouse" Restaurant) zijn gebouwd. Pas in 1994 kocht hij de grond hier, na lang onderhandelen, en bouwde zijn droomhuis. Vanaf tafel nummer één geniet Stamatis elke morgen van de zonsopkomst met uitzicht op Klein en Groot Myzithres. Een vast ritueel van zo’n 20 minuten dat nooit gaat vervelen. Ook de maanopkomst is hier een magisch moment vertelt hij.

Na al dit mooie natuurgeweld, wandelen we verder over de groene heuveltoppen, door de Dennenbossen die worden afgewisseld met olijfbomen. Helaas wordt dit gebied links en rechts ook gebuikt als afvalstort. Triest.

We krijgen ook nog een griezelig uitkijkpunt, waarvandaan we de laatste keer een blik kunnen werpen op  de Myzithres eilanden.

Onderweg komen we de twee dames weer tegen. Ze draaien zich weer om, moeten een andere weg hebben. Handig die kaarten. Weer even bijkletsen, op de kaart kijken, op mijn GPX tracker kijken. Nou we spreken af, dat we elkaar bij het eind van de wandeling wel weer zullen treffen.

Dan het laatste deel van de etappe. Via de andere kant van de berg lopen we naar het gehuchtje Maratha. Vanaf de helling hebben we prachtig zicht op het eilandje Marathonissie, één van de plekken waar de zeeschildpadden vanaf eind mei aan land komen om eieren te leggen. Normaal gesproken zouden er heel veel boten te zien moeten zijn, maar er is geen boot te zien. Navraag leert ons dat de zee te wild was voor een bezoek aan het eiland.

Het gehuchtje Maratha heeft nog een grote verassing voor ons. We zien het al vanaf de helling, een heerlijk strand. Het is nog even ujitzoeken hoe we bij het strand kunnen komen. En daarnaast ook nog eens extra klim en kruiptwerk, maar we zijn er gekomen. Heerlijk en helder water. Dat was een heerlijke verkoeling.

Dan de laatste paar kilometers terug naar Limni Keri. In de verte zien we de dansende lakens van Cameo Island. Wandelend langs het haventje van Limni Keri nemen we plaats in een Taverne. We treffen we hier, de twee dames. Ze hebben de eindstreep ook gehaald, ik had het niet verwacht. Of we ze morgen nog zien? Ze vertrekken morgen weer naar Nederland.