Elke vakantie heeft wel een dag dat anders loopt dan gepland of gehoopt. Vandaag was zo'n dag. Het begon al in de avond / nacht. We lagen in bed in onze Homestay. Geluid op het dak. Het ijkt wel getrippel van een beest. Het wordt weer stil. Dan weer wat geritsel, gevolgd door wederom een stilte. Dan weer wat geluid. Geluid dat ik ken vanuit Sri Lanka toen een aap onze tas kapot heeft gemaakt om er nootjes uit te halen. Wat heb ik nu in de rugzak zitten: Nootjes. Weer geritsel. Ik ren het bed uit naar de rugzak. En schut aan de rugzak. Er springt een beest uit. We kunnen nog niet zien wat voor beest. Lamp aan. We zien een grote muis. Muis klimt omhoog en rent via een gat in het dak naar buiten. De rust is gedaan op onze kamer. Uiteindelijk zijn we onze bugelow verhuisd naar een kamer in het hoofdgebouw.
De volgende ochtend worden we wakker en pakken de koffers. Het is de laatste dag in Sa Pa. Op het programma staat een leisure trip langs de Silver Waterfall en Heaven Gate / Tram Ton Pass. We worden opgehaald door onze Guide. In een busje rijden we richting Sa Pa om daarna richting Silver Waterfall te gaan. Bij Sa Pa wordt het enorm mistig. Op sommige stukken is werkelijk niets te zien op de weg. Voor Nederlandse begrippen zou het code (donker) rood zijn. En we zitten hoog in de bergen. Je kent het wel, van die kleine smalle wegen. En dan ook nog inhalen in de bocht. Susan heeft het niet meer. Aangekomen bij de SIlver Waterfall........werkelijk niets te zien. De mist verpest voor ons deze leisure trip. Niets aan te doen.
Eerst maar terug naar Sa Pa om de markt te bezoeken. De markt in Sapa is een bijeenkomst van kleurrijke activiteiten, met verse producten, een slagerij (waar je wel tegen moet kunnen) en bergvolk uit omliggende dorpen die hier de meeste dagen naar toe gaan om handwerk te verkopen. De markten in het noorden van Vietnam zijn van belang voor de etnische minderheden. Ze verkopen hun goederen en is zelfs een plek om een partner te vinden.
Na de markt bezoek gaan we lunchen. Het middagprogramma moet als gevolg van de mist aangepast worden. De mist is er niet minder om geworden in de middag. De tourguide stelt voor om een wandelig te maken naar een paar dorpjes. De wandeling wordt zeker niet zo spectaculair als gisteren, maar we krijgen wel een cultuur les Vietnamees. Ben je niet geïntereseerd in een cultuur les Vietnam, ga dan verder naar de het volgende reisverhaal. En anders lees je verder.
We wandelen van village naar village. Maar village is wel een groot woord. Een paar honderd mensen wonen bij elkaar. De traditionele huizen zijn gebouwd van hout. Ook onze Guide heeft in een houten huis bij haar ouders gewoond. Vooral bij regen was dit vervelend. Zeker als je in bed lag. Dan moest je onder plastic gaan liggen om te voorkomen dat je nat werd.
Wandelend naar een village
Traditioneel huis van de H'mong, gemaakt van hout. Kaartje leggen in de village.
Onze guide woont bij haar schoonfamilie. Dat is normaal bij de H’mongs. De dochter trekt in bij de schoonfamilie. De zoon blijft thuis bij de ouders (incl. getrouwde vrouw). Jongens worden vanaf 15 jaar volwassen ‘gemaakt’ door een feest. Als een dochter niet gelukkig is met haar man en schoonfamilie, heeft ze een uitweg in de vorm van zelfdoding . Vergiftige planten in de natuur worden hiervoor genuttigd .
Overigens hebben veel planten een functie bij de H’mongs. Bijna elke plant die wij tegenkomen, draagt wel ergens aan toe. Enerzijds worden veel planten ingezet voor pijnbestrijding. Dus als een soort medicijn. Anderzijds worden alle mogelijkheden van planten aangeprepen om er voedingsmiddelen van de maken. Zo wordt de bloem van de banaan gebruikt om olie te maken. Nooit geweten. Dat er een bloem aan een bananenboom kwam, wisten wij zelfs niet.
Iedere familie heeft een eigen rijstveld. Dit rijst is voor eigen gebruik. De mannen werken op de rijstvelden, maar in Covid tijd werkte het gehele gezin op de rijstvelden. Inmiddels wordt er in deze streek ook artisjokken verbouwd. Het blijkt dat in deel van Vietnam artisjokken goed kunnen groeien. Door het verbouwen van artisjokken kunnen de boeren meer geld verdienen. Naast het feit dat je artisjokken kunt verkopen als groente , wordt er vooral thee van gemaakt. Je ziet zelfs de eerste (delen van) rijstvelden opgeofferd worden voor de verbouwing van artisjokken.
De bananen zitten aan de bom, maar onderaan zie je de bloem van de banaan.
In het reisverslag van gisteren ging het al over het primitieve leven in deze streek. Vandaag ook nog weer eens goed te zien.
Op de rijstvelden worden nu artisjokken verbouwd
Tijdens deze tweede wandeling, realiseerde ik mij dat ik overal water hoorde in plaats van toeters van scooters (Hanoi). Wat een rust. Je ziet en hoort overal water. Het water kwam overal vandaan en baand een weg naar beneden. Het vele water dat nodig is voor de verbouwing van rijst. Maar het water zorgde ook voor modderige en glibberige wegen. De h’mong vrouwen dragen rubbere lazen. Daarmee kunnen ze goed en makkelijk over deze modderige en glibberige wegen begeven.
Met de rustgevendheid van al dit water zou je alle primitieve leefomstandigheden vergeten. Maar ook vandaag kwamen we het nodige tegen van deze primitieve levensstijl.
Waterput om water op te vangen voor dagelijks gebruik. Afval wordt niet opgehaald bij deze villages. Dus wordt het in de beek gegooid. In het regenseizoen spoelt de rommel wel weg.
Buiten het rijst seizoen om loopt de buffelo vrij rond. Staat, loopt en poept op de rijstvelden. Maar 's nachts moet de buffelo naar binnen in verband met de kou. De moeder haalt de buffelo op, kind op de rug en wandelend door de modder. De supermarkt is ook geopend. Vlees ligt gwoon buiten onverpakt op straat.
Tenslotte krijgen we nog enkele tradites mee deze dag.
De tak aan het voorhuis betekent, niet binnenkomen. Er zijn familieomstandigheden dat bezoek niet gewenst is. Als je wel naar binnen gaat, dan wordt het een grote ruzie. De mensen leven primitief, maar met nieuwjaar wordt er heel veel ged betaald voor een bepaalde bloem: Honderden Euro's.
De DAO stam hebben we gisteren al ontmoet. Vandaag kregen we nog even extra uitleg. De mannen dragen geen kenmerkende kleding. De vrouwen dragen rode petten (Lijkt wel een kerstmuts). Als ze ouder worden, dan wordt deze vervangen door een ander model.
Ook zeker nog wel genoten van deze prachtige omgeving.
Reactie plaatsen
Reacties