Vanuit het drukke en chaotische Hanoi gaan we met een busje naar het noorden, richting Sa Pa. Een trip van zo'n 6 uur. In Sa Pa gaan we genieten van de natuur en rust.
Een goede reden om Sa Pa te bezoeken is de unieke cultuur van de bergstammen. Deze etnische minderheden leven in de bergen. Er zijn verschillende soorten minderheidsgroepen te vinden in dit gebied. Deze verschillen tussen de stammen zijn te hekennen aan de traditionele kleiding. Om deze cultuur te leren kennen, verblijven we niet in een hotel in Sa Pa, maar slapen we in een House Homestay, We verblijven bij de H'mong minderheidsgroep.
Als we aankomen in Ta Van (ca. 25Km van Sa Pa) wordt het direct bijzonder. We worden uit het busje gezet. De koffers gaan achter op de scooter. Wij moeten zelf verder wandelen naar de Homestay. De weg wordt ons nog net gewezen.
We worden wel verwelkomt door een groep vrouwen/meisjes. Maar daar zit ook een reden achter, merken we later.
Als we wandelend aankomen bij onze Homestay, beginnen de dames over Shopping te praten. We worden geacht om iets te kopen, ze hebben ons immers begeleid naar de Homestay en nog veel meer redenen. We mogen eerst even lunchen, maar na de lunch zijn we echt aan de beurt om te shoppen.
De oorsprong van de H'mong ligt in het zuiden van China. Ze zijn een etnische groep, geen nationaliteit. De Hmong zijn altijd een onafhankelijke bevolking geweest die in de bergen van Zuidoost-Azië leeft. De meesten wonen in gebieden boven de 1.000 meter op bergtoppen of heuvelruggen. De Hmong-cultuur is van oudsher agrarisch. Ze zijn volgens ons ook voor een groot deel zelfvoorzienend. Ze verbouwen rijst, hebben een Buffelo en ruilen wat goederen op de markt. Wat kostuums betreft, dragen H'mong-mensen meestal hun zelfgeweven kleding gemaakt van linnen, versierd met een unieke techniek om hun sterke etnische kenmerken uit te drukken.
En tegenwoordig proberen ze een graantje meet te pikken van het toerisme. Om hun borduurwerken te verkopen. En inkomsten vanuit de Homestays.
Na een klein wandelingetje in de omgeving, merken we dat het leven erg primitief is. We zien kinderen buiten plassen. De woningen, of beter gezegd hutjes, ogen simpel. In de woonkamer zien we een scooter staan. Toilet en douche ontbreken vaak. De beesten staan in kleine hokjes bij de woning. Talloze honden lopen er rond. De drie dagen dat we er zijn, leren en zien we dat de meisjes jong trouwen (16 jaar) en veelal met 19 jaar bevallen van een kindje. De jongens en mannen werken op het land. Allemaal met de hand. Er komt geen machine aan te pas. De vrouwen verkopen borduurwerken. En als ze dat niet doen, dan werken ze op het land, met de kinderen op de rug.
De H'mong House Homestay heeft de zaken goed voor elkaar. Een mooie grote ontvangsruimte waarin ook gegeten wordt. Wij hebben buiten een mooie bungelow met toilet en douche. Een paar meter verder ziet het leven er heel anders uit.
Het eten is goed in de Homestay. Echt heerlijk Vietnamees eten. We ontdekken allerlei nieuwe gerechten, maar ook eten ook onbekend fruit. Met stokjes eten gaat niet. We krijgen vork en lepel. We ontmoeten in een paar dagen mensen uit Zuid-Korea, Canada en Duitsland. We eten met z'n allen aan één grote tafel en wisselen ervaringen uit over Vietnam. Hoe bijzonder was dit. En zeker een leuke ervaring.
Ook bijzonder: Het is koud. Erg koud. De bungelow is niet voorzien van verwarming. Logisch voor deze omgeving, maar toch. De oplossing: In de bedden ligt een electrische deken. Die hebben we gebruikt ook!
Uitzicht vanuit onze bungelow op de rijstvelden.
Reactie plaatsen
Reacties