1. Bron van de Rijn

Op zoek naar de bron van de Rijn.........De Lai da Tuma / Tomameer. ​​De 1230 kilometer lange reis van de Rijn begint  bij de Rijnbron. Veel van wat hier gebeurt, heeft invloed op de loop van de rivier. Voordat we bij de bron zijn, moeten we met de auto de De Oberalppas  over. De Oberalppass  is de verbinding tussen Disentis  en Andermatt (Gotthard tunnel). Even het betere bochtenwerk met de auto.

De informatiestand Rheinquelle bij het Oberalp passtation is versierd met een kleine replica van de vuurtoren aan de Hoek van Holland, de monding van de Rijn. Het wordt beschouwd als een symbolische verbinding tussen de bron en de monding van de rivier. Het origineel bevindt zich in de buurt van Rotterdam, waar de Rijn samenkomt met de Noordzee. Hier beging de wandeling naar de brond van de Rijn,

Dan starten wij de wandeling. Het is nog fris, de wolken hangen laag, maar de temperatuur is goed. Het pad slingert in lekkere zigzags steil omhoog door bloeiende alpenweiden. Het dal ligt verstopt onder een nevelmeer dat langzaam oplost in de zon. De eerste twee kilometers zijn goed te doen. Af en toe wat beter klimwerk, maar dat is goed te doen. Na twee kilometer begint het echte klimwerk. Steil, steil en nog eens steil (350m-400m klimmen). Het is afzien.  Er lijkt geen einde aan te komen. Af en toe een stop voor een slokje drinken. Koeien grazen en chillen in de zon. 

En dan.........daar doemt het dromige Tomameer op. Hier is dus het begin van één van de  levensaderen van Europa. Het is een oogstrelende plek. Blinkend wit wollegras steekt boven het groen uit; ertussenin glinstert het meer Eerst met met onze voeten in het koude en kristalheldere water.  Rotsen en groen gras; ertussenin glinstert het meer. Het water ritselt zachtjes in de lichte bries.

Het is de moeite waard om naar de achterkant van het meer te wandelen en te genieten van de reflecties.  We zien beekjes die als een fijn netwerk van de berghelling in het Tomameer stromen.  Het gras is groener dan groen.  

Een korte klim naar de Badushütte biedt een adembenemend panorama vanaf de Oberalp. Bij de Badushütte  rusten we uit, eten en drinken we wat en laten al het moois op ons inwerken.

In de tussentijd ontwikkelt Susan zich al een onderzoekster.....ze blijft maar vragen, waar gaat het water het meer uit en vormt het begin van de Rijn. Ik heb het antwoord (nog) niet. Eerste moeten we nog terug wandelen van de Badushütte naar het Tomameer.

Dan wandelen wij terug naar het Tomameer. Het is nu dalen. Klimmen is zwaar, maar dalen is ook niet altijd even makkelijk. Als we aankomen bij het Tomameer zien we het monument van de Rijn. Op dit hoge punt zien we ook een beekje het Tomameer uitstromen: Het eerste Rijn water onderweg naar Nederland. We passen de wandeling aan, want we willen deze eerste stromen water volgen. Nog wel even wat beter klim en daal werk, maar het lukt. We kunnen het eerste water volgen dat het Tomasmeer verlaat. Hier kunnen we nog over de Rijn springen! En ja, als wij hier in het water gaan liggen, zodat het niet verder zal stromen, dan zal de Rijn tot stilstand komen. Gelukkig heeft Susan een antwoord gekregen op haar vraag, waar en hoe het water wegstroomt.