45. Metreopool Duisburg

Op vrijdag 4 oktober - zaterdag 5 oktober 2024 bezoeken we Duisburg. Duisburg ligt in het Ruhrgebied. Het ruhrgebied is een sterk geïndustrialiseerde regio met ongeveer 5,3 miljoen inwoners, verdeeld over 11 grote steden en 42 kleinere gemeenschappen.

Duisburg is niet persé de eerste stad waar je aan denkt bij een stedentrip langs de Rijn. Deze industriestad verdient namelijk niet de schoonheidsprijs, maar dat wil niet zeggen dat er niets te doen is. Duisburg heeft namelijk een aantal bijzondere bezienswaardigheden waardoor het interessant is om te bezoeken. Tiger & Turtle – Magic Mountain en Landschafschaftspark Duisburg mogen niet ontbreken op de reis langs de Rijn. 

Bovendien: Jarenlang hebben we het Ruhrgebied doorkruist met onze auto op weg naar het zonnige zuiden of onderweg naar een vliegveld in deze omgeving. Toch maar eens tijd maken om het Ruhrgebied te verkennen. Inmiddels staat deze omgeving bekend om industriëel cultureel erfgoed. 

Duisburg is een sterk geïndustrialiseerde stad. De skyline is industrie, industrie en nog eens industrie. En als er geen industrie is, dan zijn er wel snelwegen die de stad doorkruisen. Een wat droevige indruk voor deze stad. Zeker geen stand om te willen wonen. We zien woonwijken die tegen de rand van de industrie liggen, je ruikt de industrie als je hier wandelt. Nee, het moet hier niet gezond wonen zijn. Ondanks dit, heeft ons bezoek aan Duisburg toch voldoende hoogtepunten. Het bezoek aan Tiger & Turtle – Magic Mountain en Landschafschaftspark Duisburg zijn meer dan de moeite waard.  Maar ook de stad Duisburg heeft zeker  wat hoogtepunten. De hoogtepunten van de stad Duisburg paseren in deze blog.

Een ander hoogtepunt is ons hotel....dat ligt werkelijk pal aan de Rijn. We hebben een mooie kamer, met balkon, en direct zicht op de Rijn. Omdat het warm op de kamer is, hebben we 's nachts de deur openstaan. Hierdoor horen we  de boten over het water van de Rijn zweven. Onze hotelkamer biedt precies zicht op het punt waar in Duisburg  de Ruhr en de Rijn samenvloeien. 

Tenslotte...het weer is prachtig. Hoewel het slechts 16 graden is, schijnt de zon volop. We wandelen heerlijk in een shirt en genieten van het weer.

Zicht vanaf ons balkon in de vroege ochtend. Het punt waar de Ruhr de Rijn in stroomt

Onze wandeling start bij ons hotel en brengt ons snel naar de Friedrich-Ebert Brug. Aan één zijde van  De Friedrich-Ebert brug staan  Brugtorens. Deze opvallende  torens  flankeren de Rijnbrug. De brug werd in 1945 opgeblazen en in een nieuwe vorm herbouwd van 1951 - 1954.

De Friedrich-Ebert-Brücke en Brückentürme komen in vele Tatort afleveringen (een Duitse misdaadserie) voor. Vanaf de brug hebben we prachtig zicht op de Rijn. de Ruhr en de kanalen die boten toegang geven tot de binnenhaven van Duisburg. De brug geeft ons toegang tot een vlakte waar een groot beeldhouwwerk staat met de naam: Das Echo des Poseidon.  Dit is de Griekse god van de zee. Maar de zeegod Poseidon kijkt niet naar de uitgestrektheid van een oceaan, maar naar de samenvloeiing van de Rijn en het Ruhrgebied.

Overigens  zijn er nogal wat bruggen in Duisburg. Met 650 bruggen geteld, zijn er volgens brückenweb.de zelfs meer dan in Venetië, dat uitkomt op 426 bruggen. Of Parijs met haar 336 bruggen.

Duisburg werd al in de ijzertijd bewoond. Vanaf de eerste eeuw na Christus vormde de Rijn de grens van het Romeinse Rijk, maar de Romeinen bezetten ook enkele delen van de oostelijke Rijnoever, waaronder het huidige Duisburg. Duisburg ligt op het punt waar de Ruhr en de Rijn samenvloeien. Dit is van belang geweest voor het ontstaan en de ontwikkeling van Duisburg. In de 14e eeuw werd Duisburg een Hanze-stad.  Met centraal nog steeds een haven, was de stad in de 19de eeuw het middelpunt van industrialisatie, met veel kolen- en staalindustrie. In de tweede helft van de 20ste eeuw liep de industrieactiviteit terug, onder andere door productieverplaatsingen naar lagelonenlanden. De laatste kolenmijn werd op 26 juni 2008 gesloten. Toch is Duisburg tot op de dag van vandaag een belangrijke locatie voor de staalindustrie. Een derde van het in Duitsland geproduceerde ruwstaal en ongeveer de helft van het ruwijzer wordt in Duisburg geproduceerd. Het sluiten van grote industrieën eind 20ste eeuw opende de mogelijkheid de fabrieken af te breken en de vrijgekomen terreinen tot nog meer havengebied om te bouwen. Begin 21ste eeuw leidde dit ertoe dat Duisburg een belangrijke schakel werd in het overladen van goederen. Met zelfs treinen uit China die de Nieuwe Zijderoute rijden van en naar Duisburg. Momenteel heeft Duisburg nog steeds de grootste binnenhaven van Europa. 

Nadat we de Friedrich-Ebert Brug passeert zijn, wandelen we de grootste binnenhaven van Europa in.

Daarna wandelen we naar de  Innerhafen. De Innerhafen werd voorheen de 'graanschuur van het Ruhrgebied' genoemd vanwege de massale graanoverslag. Met het verval van de graanmolens eind jaren zestig was het verval van de toenmalige binnenhaven van Duisburg onvermijdelijk. Het kostbare gebied bij de binnenstad van Duisburg werd daarna twintig jaar lang niet gebruikt. Halverwege de jaren negentig begonnen de verbouwingswerkzaamheden om te komen tot een aantrekkelijke wijk voor woon-, werk- en een uitgaansgebied. Dat lijkt geslaagd, het ziet gebied ziet er gezellig uit met cafés, restaurants en bars. Ook zijn er kantoren. Bij deze herstructurering zijnpakhuizen, silo's, voormalige fabrieken, kraanmachines en spoorlijnen in takt gebleven. Een bijzondere plek waar je deze geschiedenis van de 'graanschuur' nog goed kunt zien. De architectuur is goed bewaard gebleven. Door de Innerhafen kun je een mooie wandeling maken en een drankje pakken op het terras.

Het gebouwenensemble "Vijf boten"

Vanuit de Innerhafen wandelen we verder. Dit stuk van de wandeling laat ons kennismaken met wijken die letterlijk tegen fabrieken aan zijn gebouwd. Veel industrie, veel staal. Als ik denk dat we door een bosgebied komen, omdat mijn routeplanner dat aangeeft, zie je niet meer dan een rij bomen aan je rechterzijde, aan de linkerzijde.....alleen maar industrie. We wandelen naar de Rheikbrücke Neuenkamp.  Eenmaal op de Rheikbrücke Neuenkamp krijgen we nog een keer een prachtig zicht op de Rijn.

Als we aan  de overkant van de Rijn zijn, wandelen we langs de Rijn terug naar ons hotel. Ook aan deze kant van de Rijn, industrie, maar dan vooral vergaande industrie. 

Zicht op de Friedrich-Ebert Brug

Als de Rijn en de Ruhr niet zouden samenlopen, dan zou Duisburg meer dan duizend jaar geleden waarschijnlijk nooit zijn ontstaan. De locatie werd later, in het tijdperk van de industrialisering van het Ruhrgebied, zelfs nog veel belangrijker. De haven van Duisburg groeide uit tot de grootste binnenhaven ter wereld en is dat tot op de dag van vandaag. Daarom is het niet verwonderlijk dat deze plek voor de stad een grote betekenis heeft. Daarom werd in 1992 precies hier de 25 meter hoge sculptuur Rheinorange neergezet.