
Op zondag 18 augustus 2024 maken we niet onze mooiste wandeling. Maar we wandelen door een gebied met een indrukwekkende geschiedenis. We wandelen op de Fürstenberg bij Xanten. Op het gebied rondom de Fürstenberg bij Xanten liggen de archeologische resten van de twee grootste kampen voor maar liefst twee legioenen van het Romeinse Rijk die hier na elkaar bestonden.
Op de Fürstenberg werd een serieus en permanent fort opgestrokken aan de Rijn door de Romeinen. Tijdens onze wandeling merken we dat de Fürstsenberg niet echt een berg is, maar licht oplopende groene flanken. Maar de top van de Fürstenberg gaf de Romeinen overzicht over het terrein.
Het houten fort wordt vervangen door steen. Op de Fürstenberg verrezen onder meer een ziekenhuis en een amfitheater. Het werd een bastion van beschaving en kreeg de naam Castra Vetera I.
Hoe veilig de Romeinen zich ook waanden op de heuvel, onneembaar was het fort uiteindelijk niet. Tijdens de Bataafse opstand ging het ene naar het andere Romeinse fort in vlammen op of viel het in handen van de Bataafse handen. Zo werden de Romeinen ook van de Fürstenberg verjaagd. Alleen het theater bleef over.
Een jaar na de val van Castre Vetera I herstelden de Romeinen de gezagsverhouding aan de Rijn. Het fort viel weer in Romeinse handen, wedra gevolgd door de rest van het Rijndal tot Kwatwijk aan toe. De Romeinen bouwde een nieuw fort aan de Rijn, Castre Vetera II. Door de ligging aan een zijarm van de Rijn ontwikkelde de plaats zich in enkele jaren tot een welvarende handelsnederzetting. Uiteindelijk kreeg de legerplaats Castra Vetera de status van "colonia" (dus met stadsrechten) en werd zij hernoemd in Colonia Ulpia Traiana naar keizer Traianus. Colonia Ulpia Traiana kreeg het uiterlijk van een Romeinse stad met een regelmatig stratenplan met een cardo van noord naar zuid en een decumanus van oost naar west, met de nodige tempels, een forum (marktplaats), amfitheater, volledig omwald en voorzien van verdedigingstorens. Tevens werd de stad voorzien van waterleiding en riolering. Het bouwmateriaal voor de stad werd gedolven in steengroeven in het Zevengebergte en de Eifel en vervolgens met vrachtschepen getransporteerd.
Met deze wetenschap wandelen we vanuit Xanten naar de Fürstenberg. Het weer is heerlijk. Goede temperatuur, zonnig afgewisseld met bewolking. We lopen lichtjes bergopwaarts, komen langs velden over kleine paden, we passeren het ziekenhuis, hebben zicht op de dom van Xanten en komen uiteindelijk in het bosgebied Hees. Niet alleen de Romeinen en de Bataven hebben hier gevochten, ook zijn er duidelijke sporen van de WOII zichtbaar. In het gehele bosgebied “Hees” zijn nog restanten van bunkers en van de oude munitiefabriek aanwezig. Het verzoek is duidelijk: In het bos de wandelpaden niet te verlaten.
Het bosgebied Hees is heerlijk koel. De zon komt er af en toe doorheen, maar het blijft koel. Het ruikt er heerlijk naar bos. Leuke slinger paden. Bovenal niet druk. Als we het bos uitkomen, krijgen we op de rest van onze wandeling regelmatig prachtige weidse vergezichten.
Dan lopen we richting het plaatsje Birten. In de verte zien we de katholieke parochiekerk St. Viktor al boven de bomen uitkomen. Dit gebouw is een monumentaal kerkgebouw. Schuin tegenover de kerk ligt de plaatselijke Gaststätte. In de hoop een graantje mee te pikken van de geschiedenis, heet het restaurant ZUM AMPHITHEATER. Overigens is het heerlijk vertoeven in de Biergarten. Het is er druk, dus het eten moet ook goed zijn. En inderdaad....Het eten smaakt uitstekend.
Twee honderd meter verder op bouwden de Romeinen een amfitheater. Omdat de legerplaats Castra Vetera zich ontwikkelde tot een belangrijke lokale handelsplaats, werd er ter vermaak van de soldaten een amfitheater gebouwd. Dit amfitheater werd niet zoals de meeste bekende amfitheaters uit steen gebouwd. De Romeinen bouwden een grote aarden wal in een elliptische vorm, waartegen houten tribunes werden opgericht. De buitenring is 98 meter lang en 94 meter breed, de arena was 55 bij 42 meter. Het amfitheater bood plaats aan ongeveer 10.000 toeschouwers. Het amfitheater staat tot op heden nog in een bos bij Birten. De oorspronkelijke houten tribunes zijn vergaan, maar in de moderne tijd zijn er nieuwe tribunes in geplaatst. Het amfitheater wordt tegenwoordig gebruikt voor muziek- en cabaretvoorstellingen in de open lucht.

Dan wandelen we over de weg terug richting Xanten. Wat een rust, wat een vergezichten.
Uiteindelijk passeren we de Kreuzkapelle. De Kreuzkapelle werd op de plaats van een klooster gebouwd. Het oorspronkelijke klooster kende een zeer gevarieerde geschiedenis: eerst werd het gerund door benedictijner nonnen, later door cisterciënzers, het werd verschillende keren verwoest en geplunderd in geschillen tussen hertogen en uiteindelijk uiteindelijk verwoest door de Spanjaarden.
Tot slot komen we voorbij Hotel Fürstenberger Hof. Op intenet lees ik dat het Hotel in het hart van de natuur igt in een idyllische buitenwijk van Xanten waar je volop kunt genieten van absolute rust en ontspanning. Zo laat deze wanedeling zich wellicht het best omschrijven. Met één belangrijke aanvulling: Je voelt de geschiedenis van de Romeinen.
Reactie plaatsen
Reacties